وضعيت آبهاي ايران
با توجه به قرار گرفتن ايران در نواحي خشک و بيابان ، مقدار بارندگي و حجم آبهاي ايران کافي نيست. و ريزش هاي جوي نيز بطور يکنواخت صورت نمي گيرد. ميانگين بارندگي سالانه در جهان تبخير بالقوه مي شوند .کشور ايران با اينکه ١٫١ % از mm تبخير واقعي و ٩٠٠ mm در حدود ٨٠٠ مساحت خشکي هاي جهان را داراست ، فقط ٠٫٣٤٥ % از آبهاي موجود در خشکيهاي جهان را در اختيار دارد. از سوي ديگر در اغلب مناطق ايران ، ريزشهاي جوي بصورت محلي و فصلي است که نياز چنداني به آب براي کشاورزي در پاييز و زمستان نيست ، همچنين بارندگي به طور يکنواخت در کشور توزيع نمي شود. محدوديت منابع آب و توزيع فصلي نامناسب بارندگي دال بر اين است که بايستي منابع آبهاي موجود سطحي و زيرزميني را به خوبي شناساي و مطالعه کرده و با برنامه ريزي دقيق ، بهره برداري صحيح از آنها صورت گيرد .البته مردم ايران از اول با اين مشکل مواجه بوده اند و با حفر قنات و کاريز ، بهره برداري از آبهاي زيرزميني را ابداع کرده اند. با احداث سد و بندهاي متعددي نيز آبهاي سطحي را مورد استفاده قرار مي دهند .
آنچه بايد بدانيم
حجم آبهاي شيرين قابل استفاده توسط انسان بسيار محدود است .ميزان بارندگي سالانه ايران بسيار کمتر از ميانگين بارندگي جهاني است . پراکندگي بارش در همه جاي ايران يکسان نيست و بيشتر بارندگي در زمان نامناسب براي کشاورزي صورت مي گيرد . براي بهره برداري صحيص از منابع آب بايستي ابتدا منابع را خوب شناخته و بر روي آنها برنامه ريزي دقيق انجام داد.
هشدار سازمان ملل در مورد بحران آب